Al in het begin van de twintigste eeuw drong op politiek niveau het besef door dat de woningbouw en het stratenplan van snelgroeiende steden aan regels onderworpen moest worden, en dat heldere visies op de toekomst noodzakelijk waren. In Tilburg heeft dat besef geleid tot een voor die tijd revolutionair plan met de titel: ‘Rapport met betrekking tot het algemeen uitbreidingsplan der gemeente Tilburg. Dit rapport was opgesteld door Johan Rückert, die in 1913 aangesteld was als directeur van Publieke Werken. Een belangrijk onderdeel van Rückerts plan was de aanleg van de ringbanen. Het werd in 1917 door de gemeenteraad aangenomen. Daarmee was Rückert zijn tijd vooruit, maar de werkelijke aanleg van de ringbanen is langzaam verlopen, vooral omdat de noodzaak ervan aanvankelijk niet erg dringend was. Rückert zag de ringbanen vooral als een fraaie boulevard waar ‘de stadsbewoner op aangename wijze zijn stad kan rondwandelen, of te paard of per rijwiel…’ Pas daarna hadden de ringbanen de functie het doorgaand verkeer niet nodeloos door de binnenstad te leiden. Dat laatste is, uiteraard, in later jaren het belangrijkste geworden. Het zou echter tot het eind van de jaren ’50 duren voordat de ringbanen in hun geheel klaar waren. Naar Rückert is de Rueckertbaan vernoemd.