Op de Universiteit van Tilburg, ook wel University of Tilburg genoemd, vinden nu en dan opmerkelijke zaken plaats. Zo was er een symposium, zeg maar een bijeenkomst, georganiseerd over lachen en humor. En dat komt meer bij kijken dan je denkt. Lachen is vaak een sociaal signaal. Anders gezegd: het werkt als smeerolie. We lachen bijvoorbeeld dertig keer vaker als een ander in de buurt is. Ook lachen we eerder om een mop van de baas dan om die van iemand die onder je staat. Per land is er ook verschil, want Belgen en Duitsers lachen om andere grappen dan Engelsen en Nederlanders. En of je man of vrouw bent, dat maakt ook al uit. Mannen zijn namelijk bijna altijd de moppentappers en vrouwen zijn meestal degenen die er het hardst om moeten lachen. Hoe dat komt is niet zo leuk om te horen. Mannen vertellen graag moppen omdat iedereen dan naar ze luistert. Ze tonen daarmee dat ze de baas zijn. Dus vrouwen lachen om de mop omdat mannen de baas zijn. Het zal je maar gezegd worden. Na drie serieuze lezingen op het symposium was het tijd om het lachen in praktijk te brengen. Dhiraj van Rossum, met als beroep lachtherapeute, kwam toen op het podium. Ze zei letterlijk: ‘bek open, hand weg voor de mond en lachen maar!’ Ze gaf zelf het voorbeeld. Ze begon gemaakt te lachen, daar was volgens haar niks mis mee. Even later stond ze te schateren van het lachen. Het werkte aanstekelijk. Eerst lachten de jongeren mee, de ouderen wachtten echter nog af. Pas later deden die ook mee. Iedereen ging voor de bijl. De hele zaal lag dubbel van het lachen. En weet je waarom lachen zo belangrijk is? Lachen is douchen van binnen!