Het leger van prins Willem II bestond voor het overgrote deel uit vrijwilligers. Onder die vrijwilligers bevonden zich weer vele studenten, die een gebrekkige militaire opleiding hadden en daarom meestal voor verkenningswerk werden ingezet in speciale verkenningseenheden. Zulke student-vrijwilligers waren echter wel geschoold, en een aantal van hen heeft dagboeken bijgehouden. Die dagboeken bieden nu een doorkijkje naar de stad van die tijd. Zo schreef een zekere Van Sluijs de Quack dat er in Tilburg heel veel armzalige woningen waren, en dat hij ’s morgens bij het ontbijt ‘bruinachtig water’ kreeg ‘dat koffie moest voorstellen’, en ‘een of twee grote sneden hard bruin brood besmeerd met een soort boter-vet’. Ook Pieter Costerus klaagde over het eten dat hij in zijn gastgezin kreeg: ‘Alle dagen spek, alle dagen eene vette soep zonder vleesch, gelijk aan vuil water.’ Van Sluijs de Quack ergerde zich bovendien aan de manier van eten. Hij zat met een gezin van veertien personen rond de tafel, er werd een pan met aardappelen op tafel gezet, een schaal vlees, en een pot vet, maar geen borden. Iedereen at met de vork rechtstreeks uit de pannen. Voor de militairen waren deze omstandigheden slechts tijdelijk, maar voor de Tilburgers waren ze heel gewoon het armoedige leven van elke dag.